صندلی مونو-بلوک یک صندلی پلیپروپیلن سبک و قابل انباشته است که معمولاً به رنگ سفید است و اغلب به عنوان رایجترین صندلی پلاستیکی جهان توصیف میشود. این نام از مونو (به معنای «یک») و بلوک (به معنای «بلوک») گرفته شده است، به این معنی که یک شیء در یک قطعه واحد ساخته شده است.
انواع صندلی پلاستیکی یک تکه که توسط کانادایی داگلاس سی. سیمپسون در سال 1946 طراحی شده بود، در دهه 1970 با گروه آلیبرت و گروه گروسفیلکس به تولید رسید.
منابع دیگر، مهندس فرانسوی، هنری ماسونه از نوریو-ولوگنات را با «Fauteuil 300» خود از سال 1972 به عنوان مخترع مونو-بلوک معرفی میکنند.
آنها از طراحی صندلی یونیورسال 4867 توسط جو کلمبو در سال 1965 الهام گرفته بودند، اما هیچ اختراعی برای طراحی صندلی مونو-بلوک ثبت نشد.
از آن زمان، میلیونها صندلی در سراسر جهان تولید شده است.
صندلی مونو-بلوک به این نام خوانده میشود زیرا از ترموپلاستیک به عنوان یک قطعه واحد به جای مونتاژ از چندین قطعه، قالبگیری تزریقی میشود. بسیاری از انواع و سبکها وجود دارد، اما همه آنها به گونهای طراحی شدهاند که امکان ساخت سریع و ارزان صندلی را از طریق قالبگیری تزریقی فراهم میکنند. یک ماده رایج مورد استفاده، پلیپروپیلن ترموپلاستیک است که دانهها در حدود 220 درجه سانتیگراد (428 درجه فارنهایت) گرم میشوند و مذاب حاصل به داخل قالب تزریق میشود. دروازه قالب معمولاً در صندلی قرار دارد و جریان پلاستیک مذاب صاف را به تمام قسمتهای ابزار تضمین میکند. [نیاز به استناد]
نزدیک به یک میلیارد مونو-بلوک در اروپا فروخته شده است، به طوری که یک تولید کننده ایتالیایی در سال 2004 بیش از ده میلیون صندلی در سال تولید میکرد. هزینه تولید صندلیها در سال 2011 تقریباً 3.50 دلار بود که آنها را مقرون به صرفه و در سراسر جهان فراگیر - در میلیاردها - میکرد. انواع متعددی وجود دارد. وزن سبک و طراحی قابل انباشته آنها، استقرار و ذخیرهسازی آنها را آسان میکند، حتی برای گردهماییهای بزرگ. یک طرح مدرن 2.7 کیلوگرم (6.0 پوند) وزن دارد، نصف وزن استاندارد و میتواند 24 عدد روی هم انباشته شود. آنها همچنین به دلیل ویژگیهایی مانند شکافهای روی صندلی و پشتی که آب باران و باد از آن عبور میکند، پایه پهن آنها که در برابر واژگونی سرنشینان مقاومت میکند و کاربرد و قابلیت تعویض محض آنها، در استفادههای بیرونی شرکتی و فردی رایج هستند.
استقبال اجتماعی
صندلی مونو-بلوک یک قطعه مبلمان بحثبرانگیز بوده است. بسیاری از مردم، از جمله نظریهپرداز اجتماعی اتان زاکرمن، صندلی را به عنوان دستیابی به فراگیری در مقیاس جهانی توصیف کردهاند. این کیفیت هم مثبت و هم منفی تلقی شده است، به طوری که برخی ماهیت همگن صندلی را «آزاردهنده» و «شر واقعی جهانیسازی» میدانند، در حالی که دیگران آن را یکی از «بهترین اشیاء طراحی شده جهان» نامیدهاند.
این صندلی موضوع بسیاری از ویرایشهای طنزآمیز بوده و در بسیاری از میمهای اینترنتی استفاده میشود، که محبوبترین آنها به ورگیل از سری Devil May Cry اشاره دارد، با یک مد قابل توجه برای Devil May Cry 5 در سایت اشتراکگذاری مد Nexus Mods که یک تعویض مدل از تخت ورگیل است که با یک صندلی پلاستیکی مونو-بلوک جایگزین شده است.
صندلیهای پلاستیکی مونو-بلوک از سال 2008 تا 2017 از فضاهای عمومی در شهر بازل، سوئیس، برای حفظ زیبایی منظره شهر ممنوع شدند.